KĄCIK KATECHETY

Katechezę, którą prowadzę w przedszkolu zgodnie z programem zaproponowanym przez o. jezuitów, a zaaprobowanym przez naszą Archidiecezję można podzielić na zagadnienia, które postaram się skrótowo przedstawić w opisanych poniżej, przeplatających się ze sobą działach.

1. BÓG KIERUJE DO NAS SŁOWA POPRZEZ PISMO ŚWIĘTE, które:

• Uwrażliwiają na głosy przyrody i otwierają dziecko na głos Boga
• Kształtują postawy słuchania słowa Bożego
• Budzą zaufanie do Boga
• Budzą potrzebę odpowiedzi na wezwanie Boże
• Razem odkrywamy znaczenie Pisma Świętego w życiu dziecka
• Staram się kształtować postawy – wyciszenia i nadsłuchiwania
• Uwrażliwiam na słowo Boże, które Bóg do nas osobiście kieruje
• Zaznajamiam z modlitwami inspirowanymi Psalmami
• Wprowadzam, by dziecko umiało odpowiadać Bogu poprzez modlitwę i dobre życie
• Zapoznaję dzieci z dialogiem między Bogiem a człowiekiem – w Liturgii Słowa

2. BÓG MÓWI DO NAS PRZEZ JEZUSA, dlatego też:

• Uczę budzenia wdzięczności za słowa Jezusa, w których mówi nam o Ojcu
• Prowadzę do okazywania wdzięczności za to, że Bóg do każdego człowieka kieruje swoje słowo
• Kształtuję postawę szacunku dla pisma Świętego
• Ukazuję dzieciom ewangeliczny obraz Boga
• Pomagam w wyrażaniu miłości do Boga
• Staram się wzbudzić w dziecku potrzebę wspólnego czytania Pisma
• Świętego w rodzinie, zwracam uwagę na godne miejsce w domu dla tej Księgi

3. Z JEZUSEM MODLIMY SIĘ DO BOGA

• Odkrywamy znaczenie modlitwy w życiu Jezusa
• Podkreślam – osobistą relację dziecka z Bogiem na modlitwie
• Zaznajamiam z modlitwą słowami Pisma Świętego
• Staram się tworzyć warunki (milczenia i ciszy) sprzyjających modlitwie
• Wspomagam dzieci, aby podczas modlitwy każde z nich, potrafiło opowiedzieć Bogu o wszystkim czego doświadcza
• Ukazuję modlitwę Jezusa, jako wzór modlitwy człowieka
• Budzę w dziecku pragnienie podobania się Bogu

4. JEZUS POMAGA NAM WYPEŁNIAĆ SŁOWA BOGA (czyli Dekalog)

• Kształtuję świadomość, że największym darem w życiu człowieka jest miłość
• Budzę poczucie własnej wartości każdego dziecka
• Odkrywamy wspólnie Dekalog – jako sposób życia miłością
• Ukazuję źródła wartości i obowiązujących w życiu norm, a co za tym idzie
• Dekalog – jako wyraz troski Boga o człowieka i wezwania go do czynienia dobra
• Wskazuję na Jezusa, który towarzyszy każdemu na drodze do Ojca budzę zatem u dzieci poczucie opartego na wierze bezpieczeństwa w życiu
• Budzę radość z wypełniania tego, do czego wzywa nas Ojciec Bóg

Wszystkie te zagadnienia wplecione są w przeżywanie poszczególnych okresów życia liturgicznego całego Kościoła, które uwzględniam w prowadzonych katechezach.

Innymi słowy:

Program nauczania religii dla dzieci 3 i 4-letnich odwołuje się przede wszystkim do katechezy i wychowania religijnego podejmowanego w środowisku rodzinnym, uzupełnia je, ubogaca, a niekiedy nawet zastępuje. Wychowanie religijne kilkulatków jest ściśle zespolone z wychowaniem ogólnym i procesem humanizacji dziecka, bowiem pierwsze lata są decydującymi chwilami dla kształtowania osobowości i religijności człowieka. Przyjęłam jako główne założenie: Bóg kocha dzieci, tak aby dziecko mogło stopniowo odkrywać poprzez kontakt z najbliższymi, grupą rówieśniczą, ze światem przyrody, że Bóg pierwszy ukochał każdego człowieka, w tym także jego.

Na zajęciach dla dzieci 5-letnich staram się wprowadzać dzieci w „przygodę” spotkania ze Słowem Bożym. Biblia – księga Życia, ukazuje Boga jako jedyne źródło absolutnego dobra. Dziecku, które zdolne jest do zachwytu – staram się ukazywać piękno świata – wskazując na jego Stwórcę, co w konsekwencji prowokuje dzieci do – uwielbienia, dziękczynienia i ufnej prośby.

Dobroć Boga ukazuje Jezus w swojej nauce i znakach. Poprzez wydarzenia z Jego życia ukazuję dzieciom prawdziwą miłość Boga do człowieka, wskazuję też na Jezusa – jako najlepszego nauczyciela modlitwy.

„Podprowadzam” dzieci do zrozumienia, że na miłość – odpowiada się miłością, zatem Dekalog ten znak od Boga, ma ułatwić (a nie utrudnić) ludziom życie, a człowiek w odpowiedzi nań, ma być uwrażliwiony na potrzeby innych, i wynosić z tej pomocy wielką radość.

Dzieci starsze, po katechezach z poprzedniego roku, przybliżających im postać i życie Jezusa, obecnie w tzw. klasie zerowej – dzieciom tym jest przekazywana wiedza na temat nawiązywania relacji z Jezusem, i tego by dziecko samo szukało swojego sposobu modlitwy i wyznawania Boga po swojemu… A do dialogu Bóg – człowiek „podprowadzałam” dzieci właśnie przez Osobę Jezusa Chrystusa… i tu wracamy – ab ovo – czyli do Jego życia i nauczania opisanego w Piśmie Świętym.

p. Danuta Drynda