PIERWSZE DNI W PRZEDSZKOLU

Adaptacja do przedszkola to trudny czas zarówno dla dzieci, jak i rodziców. Pierwsze dni w przedszkolu to istotny przełom w życiu dziecka i sytuacja nowa, nieznana, budząca zwykle silne emocje. Maluch styka się z nowym środowiskiem, nową przestrzenią, osobami, oczekiwaniami. Musi przystosować się do nowych zasad, rytmu dnia oraz znaleźć swoje miejsce w grupie rówieśników. Wszystko to powoduje, że jego poczucie bezpieczeństwa w okresie adaptacji zostaje silnie zachwiane. Dostosowanie się do nowych warunków jest także wyzwaniem dla najbliższych. Często zdarza się, że to właśnie osoby dorosłe bardziej przeżywają pójście dziecka do przedszkola niż ono samo.

Jako rodzice przyszłego przedszkolaka powinniście zdawać sobie sprawę z tego, że nie możecie przebyć drogi rozwojowej za dziecko, bo ono samo musi zdobyć i doskonalić swoje umiejętności. Waszym zadaniem jest „sensowne” wspomaganie dziecka, a nie wyręczanie go. Najważniejszym zadaniem rodziców jest przygotowanie dziecka do samodzielności.

Drogi Rodzicu!

• ciesz się razem z dzieckiem, że następnego dnia idzie do przedszkola;
• żegnaj i witaj swoje dziecko z uśmiechem na twarzy;
• pożegnanie z dzieckiem w szatni powinno być czułe, ale krótkie i stanowcze;
• nie przedłużaj momentu pożegnania, nie pozwól by dziecko miało poczucie, że rozstanie jest dla Ciebie tak trudne;
• pamiętaj, że „zarażasz” swoimi emocjami własne dziecko – jeśli nie wierzysz, że Twój maluch sam sobie poradzi, on też nie będzie w to wierzył;
• nawet jeśli coś nie podoba Ci się w przedszkolu nie mów o tym przy dziecku – Twoja pociecha szybko zrazi się w ten sposób do placówki;
• nie zabieraj dziecka do domu, jeśli płacze przy rozstaniu – gdy ulegniesz, maluch nauczy się, że płaczem może wymusić na Tobie pozostanie w domu;
• jeśli rozstanie z mamą jest bardzo bolesne, dziecko powinno przez pierwsze dni przychodzić do przedszkola z tatą;
• zapoznaj się z planem dnia w przedszkolu – małe dzieci mają zupełnie inne poczucie czasu niż dorośli, takie wydarzenia jak śniadanie, obiad, leżakowanie to dla nich „punkty orientacyjne”;
• poinformuj dziecko kiedy je odbierzesz używając do tego jakiegoś z „punktów orientacyjnych” z planu dnia przedszkola (np. po obiedzie, po leżakowaniu, po podwieczorku) i bądź punktualny;
• nie składaj dziecku obietnic, których nie możesz wypełnić;
  dobrze, aby w pierwszych dniach pobytu w przedszkolu dziecko było odbierane tylko przez rodziców;
• w początkowym okresie dobrze jest odbierać dziecko wcześniej, ponieważ maluch ma inne poczucie czasu i okres przebywania poza domem wydaje mu się bardzo długi;
• nie strasz dziecka przedszkolem;
• w obecności dziecka mów tylko pozytywne rzeczy o przedszkolu;
  nie wywołuj dodatkowego stresu, wypytując szczegółowo dziecko o przedszkole. Samo podzieli się z Tobą swoimi doświadczeniami w odpowiednim momencie;
• przyzyczajaj dziecko do samodzielności – samodzielnego jedzenia, załatwiania potrzeb fizjologicznych, mycia rąk, ubierania się i rozbierania;
• pomagaj dziecku tylko w sytuacjach kiedy naprawdę wymaga wsparcia – czekaj na jego inicjatywę, pozwól mu na samodzielność, nawet jeśli będzie coś robić dłużej i niedoskonale;
• nie zgaduj czego chce Twoje dziecko, samo ma Ci o tym powiedzieć;
• naucz swoje dziecko sygnalizować potrzebę pójścia do toalety;
• odzwyczajaj od smoczka, pampersów, nocnika (najlepiej jeszcze zanim dziecko pójdzie do przedszkola);
• przygotuj dziecku wygodny, łatwy do ubierania i rozbierania strój, który może pobrudzić – spodnie na gumkę, podkoszulek z dużym otworem na głowę i aplikacją z przodu, buty na rzepy, kurtkę ze sprawnym suwakiem;
• organizuj dziecku kontakty z rówieśnikami i innymi dziećmi;
• współpracuj z nauczycielem;
• w razie trudności nie bój się kontaktów z przedszkolnym psychologiem.