Metoda Ruchu Rozwijającego Weroniki Sherborne

Metoda Ruchu Rozwijającego Weroniki Sherborne to uniwersalna metoda pracy z dziećmi przedszkolnymi, urzekająca prostotą i naturalnością. Została stworzona w latach 60. XX wieku przez brytyjską nauczycielkę i fizjoterapeutkę. Jest oparta na zabawach ruchowych i przynosi dzieciom wiele korzyści:

• rozwija świadomość własnego ciała oraz otaczającej dziecko przestrzeni;
  usprawnia ruchowo;
• pozwala dzieciom nawiązywać bliskie relacje z rówieśnikami za pomocą ruchu i dotyku;
• uspołecznia dzieci, pozwala dzieciom walczyć z nieśmiałością;
• zaspokaja naturalną w wieku przedszkolnym potrzebę ruchu;
• rozwija w dzieciach empatię oraz umiejętność współpracy;
• pobudza kreatywność;
• pozwala na ekspresję emocji, odprężenie;
• zmusza dzieci do koncentrowania uwagi na poleceniach prowadzącego, partnerze zabawy ruchowej;
• pozwala dzieciom poznać ich możliwości, buduje ich poczucie pewności siebie oraz poczucie sprawczości;
• buduje poczucie odpowiedzialności za siebie i innych;
• uczy kontrolować swoje emocje i zachowanie;
• tworzy w grupie atmosferę wzajemnego zaufania, bezpieczeństwa i relaksu

Jedną z zasad metody jest brak rywalizacji. Każde dziecko może w niej odnieść sukces, ponieważ nie jest w niej ważna precyzja ruchu, ale sam fakt jego wykonywania. Na zajęciach wykorzystywane są takie formy ruchu jak: turlanie, skakanie, pełzanie, przepychanie. Dzieci wykonują ćwiczenia indywidualnie, bawią się w parach oraz w grupach. Dzieci każdorazowo zaznajamiane są z zasadami obowiązującymi na zajęciach, a najważniejszą z nich jest dbanie o własny i innych komfort i bezpieczeństwo. Udział w aktywnościach jest dobrowolny, dzieci mogą podejmować samodzielne decyzje odnośnie uczestnictwa w określonych formach ruchu. Każdej aktywności towarzyszy spontaniczna radość, swoboda oraz twórcze myślenie. Metoda Weroniki Sherborne odpowiada na naturalne potrzeby dziecka, jest narzędziem wspomagania jego rozwoju psychoruchowego.